04 grudnia - Święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny
Liturgiczne wspomnienie tego święta radośnie opiewa godność Maryi. Mówi również o ofierze jej rodziców Joachima i Anny, którzy swój najcenniejszy skarb, jedyne dziecko, ofiarują Bogu. We wschodniej Liturgii właśnie Maryja nazwana jest „świątynią Boga”, „miejscem uświęconym”, które ma stać się przybytkiem Syna Bożego, „świątynią i ołtarzem króla wszechświata”, „żywym kościołem” przybytkiem chwały Chrystusa, Boga naszego, „żywym niebem”.
„Dziś raduje się Święte Świętych i anielskie chóry radośnie świętują. Z nimi i my dziś radośnie weseląc się z Gabrielem zawołajmy: „Zdrowaś Maryjo, łaski pełna! Pan z Tobą!.
Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny to celebrowanie radosnej ofiary świętych Joachima i Anny, również Maryi, która chętnie słuch głosu Bożego i swoich rodziców.
Kościół Boży przeżywa wielki kryzys powołań kapłańskich i zakonnych. Najlepszym środowiskiem, w którym wyrastają i rozwijają się powołania jest rodzina chrześcijańska; To pierwsze seminarium, duchowa kolebka powołań. Połowa powołań rodzi się między szóstym a jedenastym rokiem życia.
Duch ofiary w rodzinie dla Boga i Kościoła jest bardzo ważnym czynnikiem wychowania powołań. Bez tego, zgodnie ze słowami metropolity, obumiera Kościół i duchowe życie wiernych.
s. Romana Paszkowiak SNPM
foto: http://kolomija.com/bbloteka/propovd/1206-propovd-na-svyato-vvedennya-v-hram-presvyatoyi-bogorodic.html