Wielki Tydzień w życiu chrześcijanina
Dla każdego chrześcijanina, który podąża za Chrystusem, czas Wielkiego Tygodnia, przenika wszystkie ludzkie uczucia. To nie euforia przeżycia, lecz moja teraźniejszość, tego, co mój Bóg przecierpiał, przeżywał w ciągu tygodnia za mnie, za świat i za każdego z nas w szczególności. On nie czynił nigdy różnicy, że ktoś jest gorszy, a ktoś lepszy, nawet zwracając się do Judasza pragnął, by zrozumiał znaczenie Chleba z Nieba, przez zamoczenie chleba w jednym naczyniu (J 13. 26).
W ciągu tego tygodnia, Chleb życia, będzie rozdzierany przez ludzi, jedni będą Go spożywać, drudzy sprzedadzą, trzeci rzucą pod nogi. Pamiętamy, jak w domu rodzice uczyli nas szanować chleb, nawet jeśli niechcący upadł na ziemię, należało wtedy go obetrzeć i pocałować. Zwłaszcza starsze pokolenie znało cenę chleba i jego wartość dla potrzymania sił. Dlatego Chrystus niejednokrotnie pragnie darować nam ten kawałek Chleba, by zrozumieć przez głód te duchowne nasycenie, które każdy uczeń może zahamować do tego czy innego sposobu, przez moralne życie, chrześcijańskie albo świeckie. Dlatego starajmy się przeżyć godnie ten tydzień, rozmyślając się nad wydarzeniami każdego dnia Wielkiego Tygodnia: Wielki poniedziałek - wspominamy Chrystusa zdradzonego przez swego ucznia za 30 srebrników. Wielki wtorek - wspominamy, nauczanie Chrystusa w Jerozolimskiej świątyni, Jezus uznany przez naród za proroka, a arcykapłani i starszyzna szukali sposobności by Go uwięzić, lecz zaniechali tego. Wielka środa - dzień oddania Jezusa na cierpienie i śmierć. W ten dzień zwłaszcza wspomina się jedno ewangeliczne wydarzenie: kiedy rada arcykapłanów i uczonych w Piśmie uknuła przebiegły spisek zabicia Chrystusa. W Betanii w domu Szymona Trędowatego, gdzie zatrzymał się Jezus, pewna "grzesznica" wylała drogocenny olejek na Jego głowę (Łk 14, 3). Tym uczynkiem, a słowami Jezusa – „ Ona uczyniła, co mogła; już naprzód namaściła moje ciało na pogrzeb.” (Łk 14, 9). W tym momencie w duszy Judasza zrodził się przestępczy zamiar wydać bezprawnej radzie swojego Nauczyciela. Stąd w Wielką środę w modlitwach liturgicznych uczynek "grzesznicy" zostaje wychwalony, zaś zdrada Judasza potępiona. W ten dzień podczas wieczornych nabożeństw wszyscy wierzący starają przystąpić do Sakramentu Pokuty i Pojednania. Wielki czwartek jest pamiątką ustanowienia Sakramentu Eucharystii і Sakramentu Kapłaństwa. Wielki piątek - to dzień męki i śmierci Jezusa. Wielki Piątek to dzień, w którym dokonało się zbawienie świata. Dzień, w którym Jezus Chrystus oddał życie za nasze grzechy. Wielka Sobota - wspomnienie o przebywaniu Jezusa w grobie. Zmartwychwstanie Pańskie - Pascha Chrystusowa jest największym świętem chrześcijańskim.
o. Partenij Pidczecha OSBM